Kilonia
Wikipedia (niem.)
Port of Kiel (ang.)
Dni Żeglarstwa
(ang.)
Port Focus (ang.)
Kiel Turist Information portal (ang. niem. franc...) Encyklopedia PWN. Yahoo -
Travel
Guide (ang.) Kilonia
i jej historia
(ang.)
Kilonia -
Miasto siostrzane Gdyni KILONIA,
Kiel, m. w pn. części Niemiec, stol. kraju
związkowego Szlezwik-Holsztyn, nad Zat. Kilońską. — 245 tys. mieszk. (1990).
Prawa miejskie 1242; czł. Hanzy; 1460–1864 pod panowaniem królów duń., następnie
Prus; 1814 zawarto tu pokój
kiloński; rozwój miasta w końcu XIX w. związany z rozbudową przemysłu dla
floty wojennej i zbudowaniem Kanału Kilońskiego; 1918
kilońskie powstanie
marynarzy. port. handl. (przeładunek 2,2 mln t — 1988), rybacki, promowy
i jachtowy (połączenie Kanałem Kilońskim z M. Północnym); baza marynarki
wojennej; przemysł stoczn., maszyn., elektrotechn., spoż. (gł. przetwórstwo
rybne), opt., precyzyjny; węzeł kol. i drogowy; znany uniw. (zał. 1665) z Inst.
Gospodarki Świat. i inne wyższe szkoły, instytuty związane gł. z gospodarką
mor.; ośr. kult. (opera, teatry, muzea — m.in. mor., oceanografii, Kunsthalle)
i turyst.; miejsce regat olimpijskich 1936 i 1972; rom.-got. kościół Św.
Mikołaja (XIII w.), ruiny ratusza i zamku (XVI w.).
SZLEZWIK-HOLSZTYN,
Schleswig-Holstein, kraj związkowy w pn. części Niemiec, nad M. Północnym
i M. Bałtyckim, graniczy z Danią; pow. 15,7 tys. km2, 2,7 mln mieszk.
(1992); stol. Kilonia, inne gł. m.: Lubeka, Flensburg, Neumünster; obejmuje pd.
część Płw. Jutlandzkiego oraz przybrzeżne wyspy: Północnofryzyjskie (pd. i środk.
część) i Helgoland na M. Północnym oraz Fehmarn w Cieśn. Duńskich. Kraj nizinny
(wys. do 168 m), na zach. równiny peryglacjalne, na wsch. rzeźba młodoglacjalna
(wzgórza moren czołowych, jeziora polodowcowe); wybrzeże rozczłonkowane: M.
Bałtyckiego — piaszczyste z głęboko wciętymi zatokami (Kilońska, Meklemburska),
M. Północnego — marszowe z szerokim pasem wattów; klimat umiarkowany ciepły,
mor.; średnia temp. w styczniu ok. 0°C, w lipcu 16–17°C; roczna suma opadów
650–900 mm; silne wiatry i częste mgły; rzeki krótkie, przybrzeżne (najdłuższe:
Eider, Trave); pd. granicę stanowi Łaba z estuarium; z licznych jezior
największe Plön; na zach. obszary bagienne; lasy (gł. sosnowe, bukowe) zajmują
niewielką część powierzchni; od lat 70. intensywne zalesianie. Kraj przem.-roln.; wydobycie ropy naft.
(okolice Neumünster, Heide), ponadto kredy, torfu, soli kam.; elektrownie
cieplne i jądr. Brunsbüttel; przemysł stoczn., maszyn., elektrotechn.
i elektron., rafineryjny (rafineria w Heide), chem. (gł. petrochem.), spoż.
(zwł. rybny); największy ośr. przem. — Kilonia. Użytki rolne zajmują ok. 70%
pow., w tym duży udział łąk i pastwisk; intensywna hodowla bydła (o profilu
mlecznym), trzody chlewnej, owiec, drobiu; uprawa zbóż, ziemniaków, rzepaku,
buraków cukrowych, warzyw (zwł. kapusty); rybołówstwo mor.; największe porty
mor.: Kilonia, Lubeka, gł. węzły kol.: Neumünster, Lubeka; przez środek
kraju przechodzi Kanał Kiloński łączący M. Bałtyckie z M. Północnym;
połączenia promowe ze Szwecją (z Lubeki i Puttgarden na wyspie Fehmarn)
i Danią (z Kilonii). Głównymi regionami turyst.-wypoczynkowymi
Szlezwika-Holsztynu są wybrzeża i wyspy (zwł. Sylt, Helgoland)
z atrakcyjnymi kąpieliskami mor., uzdrowiska (m.in. Bad Bramstedt) oraz
okolice Lubeki.
|