Kilonia

Kiel by Google Maps

Germany - Coat of Arms

Wikipedia (niem.)

Port of Kiel (ang.)

 

Dni Żeglarstwa (ang.)

 

Port Focus (ang.)

Kiel Turist Information portal (ang. niem. franc...)

Encyklopedia PWN.

Yahoo - Travel Guide (ang.)

Kilonia i jej historia (ang.)

Kilonia - Miasto siostrzane Gdyni

Kiel and its surroundings - Michelin  Port of Kiel - Maporama  sts F.Chopin, Kieler Woche 2005 - Maporama

Offical logo of Sailor's week in Kiel - Kieler Woche 2005

Sailor's week in Kiel - Kieler Woche 2007

 

 

PWN

 

KILONIA, Kiel, m. w pn. części Niemiec, stol. kraju związkowego Szlezwik-Holsztyn, nad Zat. Kilońską. — 245 tys. mieszk. (1990). Prawa miejskie 1242; czł. Hanzy; 1460–1864 pod panowaniem królów duń., następnie Prus; 1814 zawarto tu pokój kiloński; rozwój miasta w końcu XIX w. związany z rozbudową przemysłu dla floty wojennej i zbudowaniem Kanału Kilońskiego; 1918 kilońskie powstanie marynarzy. port. handl. (przeładunek 2,2 mln t — 1988), rybacki, promowy i jachtowy (połączenie Kanałem Kilońskim z M. Północnym); baza marynarki wojennej; przemysł stoczn., maszyn., elektrotechn., spoż. (gł. przetwórstwo rybne), opt., precyzyjny; węzeł kol. i drogowy; znany uniw. (zał. 1665) z Inst. Gospodarki Świat. i inne wyższe szkoły, instytuty związane gł. z gospodarką mor.; ośr. kult. (opera, teatry, muzea — m.in. mor., oceanografii, Kunsthalle) i turyst.; miejsce regat olimpijskich 1936 i 1972; rom.-got. kościół Św. Mikołaja (XIII w.), ruiny ratusza i zamku (XVI w.).

 

SZLEZWIK-HOLSZTYN, Schleswig-Holstein, kraj związkowy w pn. części Niemiec, nad M. Północnym i M. Bałtyckim, graniczy z Danią; pow. 15,7 tys. km2, 2,7 mln mieszk. (1992); stol. Kilonia, inne gł. m.: Lubeka, Flensburg, Neumünster; obejmuje pd. część Płw. Jutlandzkiego oraz przybrzeżne wyspy: Północnofryzyjskie (pd. i środk. część) i Helgoland na M. Północnym oraz Fehmarn w Cieśn. Duńskich. Kraj nizinny (wys. do 168 m), na zach. równiny peryglacjalne, na wsch. rzeźba młodoglacjalna (wzgórza moren czołowych, jeziora polodowcowe); wybrzeże rozczłonkowane: M. Bałtyckiego — piaszczyste z głęboko wciętymi zatokami (Kilońska, Meklemburska), M. Północnego — marszowe z szerokim pasem wattów; klimat umiarkowany ciepły, mor.; średnia temp. w styczniu ok. 0°C, w lipcu 16–17°C; roczna suma opadów 650–900 mm; silne wiatry i częste mgły; rzeki krótkie, przybrzeżne (najdłuższe: Eider, Trave); pd. granicę stanowi Łaba z estuarium; z licznych jezior największe Plön; na zach. obszary bagienne; lasy (gł. sosnowe, bukowe) zajmują niewielką część powierzchni; od lat 70. intensywne zalesianie.

Kraj przem.-roln.; wydobycie ropy naft. (okolice Neumünster, Heide), ponadto kredy, torfu, soli kam.; elektrownie cieplne i jądr. Brunsbüttel; przemysł stoczn., maszyn., elektrotechn. i elektron., rafineryjny (rafineria w Heide), chem. (gł. petrochem.), spoż. (zwł. rybny); największy ośr. przem. — Kilonia. Użytki rolne zajmują ok. 70% pow., w tym duży udział łąk i pastwisk; intensywna hodowla bydła (o profilu mlecznym), trzody chlewnej, owiec, drobiu; uprawa zbóż, ziemniaków, rzepaku, buraków cukrowych, warzyw (zwł. kapusty); rybołówstwo mor.; największe porty mor.: Kilonia, Lubeka, gł. węzły kol.: Neumünster, Lubeka; przez środek kraju przechodzi Kanał Kiloński łączący M. Bałtyckie z M. Północnym; połączenia promowe ze Szwecją (z Lubeki i Puttgarden na wyspie Fehmarn) i Danią (z Kilonii). Głównymi regionami turyst.-wypoczynkowymi Szlezwika-Holsztynu są wybrzeża i wyspy (zwł. Sylt, Helgoland) z atrakcyjnymi kąpieliskami mor., uzdrowiska (m.in. Bad Bramstedt) oraz okolice Lubeki.

Historia. Holsztyn (Nordalbingia) — zamieszkany przez pn. odłam Sasów (m.in. Holsatów, stąd nazwa); w poł. XII w. część wsch. — słow. Wagrię — podbił Adolf II, hrabia Holsztynu, z dyn. Schauenburgów; w XII–XIII w. Schauenburgowie rozciągnęli władzę na większą część Nordalbingii. Szlezwik (pd. Jutlandia) — we wczesnym średniowieczu część Danii; od pocz. XII w. księstwo; 1386 zjednoczenie Szlezwika i Holsztynu przez hrabiów Holsztynu (od 1474 Holsztyn księstwem); po wygaśnięciu 1459 miejscowej linii Schauenburgów Szlezwik-Holsztyn pod panowaniem Oldenburgów; 1460–1864 w unii personalnej z Danią; po 1815 zaostrzenie konfliktu narodowościowego niem.-duń., który doprowadził 1864 do wojny Austrii i Prus z Danią, dążącą do wcielenia Szlezwiku; po wojnie austr.-prus. 1866 Szlezwik-Holsztyn włączono do Prus; w wyniku plebiscytu 1920 Dania odzyskała od Prus pn. Szlezwik; 1946 utworzenie kraju związkowego Szlezwik-Holsztyn.