Gujana Francuska, Guyane Française, departament zamorski Francji. Obszar 91 tys. km². Graniczy na zachodzie z Surinamem, na południu i wschodzie z Brazylią. Północną granicę kraju wyznacza wybrzeże Oceanu Atlantyckiego. Kraj położony jest niemal w całości na atlantyckich nizinach nadbrzeżnych, jedynie na południu obejmuje fragment Wyżyny Gujańskiej. Praktycznie cały obszar kraju (97% powierzchni) pokrywają wilgotne lasy tropikalne. Cały obszar Gujany Francuskiej znajduje się pod wpływem klimatu tropikalnego, wybitnie wilgotnego.

Jako pierwszy Europejczyk, do wybrzeży Gujany Francuskiej dotarł K. Kolumb w 1498. Pod koniec XVII w. obszary kraju zajęli Francuzi. Wkrótce potem zaczęły rozwijać się pierwsze plantacje, na których pracowali murzyńscy niewolnicy. Do obszaru Gujany Francuskiej zgłaszały pretensje inne mocarstwa kolonialne, Wielka Brytania i Holandia. Sprawy podziału wpływów między nimi uregulowały postanowienia traktatów podpisanych w 1814 i 1815 w Londynie i Paryżu. Od 1852 zaczęto zakładać w Gujanie Francuskiej pierwsze kolonie karne, najgorszą sławą okrył się obóz pracy na Diabelskiej Wyspie. Gujana Francuska była miejscem zsyłki do II wojny światowej. Od 1945 rozpoczęto proces likwidacji obozów, który ostatecznie zakończono w 1951. W 1946 Gujana Francuska zyskała status departamentu zamorskiego Francji.

Gospodarka Gujany Francuskiej opiera się na eksploatacji bogatych zasobów naturalnych: lasów, złóż boksytów, diamentów i tantalu. Ziemie uprawne zajmują jedynie wąski pas wzdłuż wybrzeża atlantyckiego i stanowią łącznie ok. 1% powierzchni kraju ogółem. Do najważniejszych roślin uprawnych zaliczają się: trzcina cukrowa, banany, maniok, bataty, kukurydza, ryż, kawa. Dobrze rozwija się rybołówstwo oraz połów skorupiaków i krewetek.

W okolicy miasta Kourou funkcjonuje francuski ośrodek lotów kosmicznych.

Surinam, Suriname, Republika Surinamu, Republiek Suriname, państwo na północno-wschodnim wybrzeżu Ameryki Południowej, nad Oceanem Atlantyckim. Do 1975 kolonia Holandii - Gujana Holenderska. Na zachodzie graniczy z Gujaną, na południu z Brazylią, na wschodzie z Gujaną Francuską. Powierzchnia 163,3 tys. km², 431 tys. mieszkańców (2000).

Stolica Paramaribo (201 tys. mieszkańców, 1993).

Wzdłuż wybrzeża rozciąga się pas nizin nadmorskich, sztucznie osuszony, skupiający większość ludności kraju. Od południa do pasa nizin przylega rozległa nizina porośnięta sawannami, która stopniowo przechodzi w niskie góry (część Wyżyny Gujańskiej) porośnięte rzadkim lasem. Najwyższy szczyt kraju - Juliana Top (1280 m n.p.m.). Sieć rzeczna ukierunkowana na północ, do Oceanu Atlantyckiego.

Gujana, Kooperacyjna Republika Gujany, Cooperative Republic of Guyana,

państwo w północnej części kontynentu południowoamerykańskiego. Obszar 214 969 km². Graniczy na wschodzie z Surinamem, na południu i południowym zachodzie z Brazylią, na północnym zachodzie z Wenezuelą. Północne granice kraju wyznaczają wybrzeża Oceanu Atlantyckiego.

Stolica Georgetown 248 tys. mieszkańców (1992).

Jako pierwszy mieszkaniec Europy do wybrzeży Gujany dotarł K. Kolumb w 1498. Kolonizację zapoczątkowano w XVII w., gdy zainteresowała się tymi obszarami holenderska Kompania Zachodnioindyjska. W 1796 władzę nad krajem uzyskała Wielka Brytania. W sierpniu 1961 Gujana otrzymała autonomię wewnętrzną, w maju 1966 pełną niepodległość, pozostając nadal członkiem brytyjskiej Wspólnoty Narodów.

Gospodarka Gujany oparta jest o rolnictwo i przemysł wydobywczy. Główną rośliną przemysłową jest trzcina cukrowa. Na zaspokojenie wewnętrznych potrzeb kraju uprawia się tytoń, maniok, bataty, koprę, kukurydzę, ryż oraz kakao i kawę. Prowadzi się hodowlę bydła, trzody chlewnej, owiec, kóz. Ważną rolę w sektorze żywnościowym odgrywa rybołówstwo.  

Wenezuela, Venezuela, Republika Wenezueli, República de Venezuela, państwo w północnej części Ameryki Południowej, nad Morzem Karaibskim i Oceanem Atlantyckim. Graniczy z Kolumbią, Brazylią i Gujaną oraz Trynidadem i Tobago w zatoce Paria. W skład Wenezueli wchodzą 72 wyspy położone na Morzu Karaibskim i Oceanie Atlantyckim. Powierzchnia 912,1 tys. km². 23,5 mln mieszkańców (2000).

Stolica: Caracas (1,9 mln mieszkańców, zespół miejski 3,2 mln, 1992). 

Główna rzeka to Orinoko z licznymi dopływami: Caura, Caroni, Meta, Arauca, Apure i inne. Wiele progów wodnych i wodospadów, w tym najwyższy na Ziemi Salto Angel (1054 m).

Przed przybyciem Hiszpanów zamieszkana przez plemiona Karaibów. 1498 odkryta podczas trzeciej wyprawy K. Kolumba. 1499-1500 tereny Wenezueli badał A. de Ojeda (uczestnik wyprawy A. Vespucciego) i nazwał je Venezuelą (Małą Wenecją). Włączona w skład hiszpańskich posiadłości kolonialnych. 1528-1546 przekazana jako zastaw pod pożyczkę zaciągniętą przez króla Arawaków Karola V, niemieckiej firmie bankierskiej Welserów.

Wielopartyjna republika związkowa z jednoizbowym Zgromadzeniem Narodowym.

Gospodarka oparta na eksploatacji ropy naftowej (72% wartości eksportu w 1991, 3,4% produkcji światowej), gazu ziemnego oraz rud żelaza (2,2% produkcji światowej), asfaltu, węgla kamiennego, magnezytów, azbestu, fosforanów, siarki, diamentów, złota. Liczne zakłady przemysłu petrochemicznego, chemicznego, spożywczego, maszynowego, elektrotechnicznego, samochodowego, bawełnianego, tytoniowego, papierniczego.

Trynidad i Tabago,Trynidad and Tobago, Republika Trynidadu i Tobago, Republic of Trinidad and Tobago, wyspiarskie państwo w Ameryce Południowej, na Morzu Karaibskim i Oceanie Atlantyckim, obejmujące wyspy Trynidad (4,8 km²) i Tobago (303 km². 50 tys. mieszkańców, 1990) oraz sześć mniejszych w archipelagu Małych Antyli. Powierzchnia 5,1 tys. km². 1,1 mln mieszkańców (2000).

Stolica: Port-of-Spain (51 tys., 1990) na Trynidadzie. 

Powierzchnia wysp nizinno-wyżynna. Najwyższy punkt Aripo, 940 m n.p.m. Pasma wzgórz przecinają rzeki tworząc szereg malowniczych wodospadów. U wybrzeży rafy koralowe.

W okresie prekolumbijskim Trynidad był zamieszkany przez Arawaków, a Tobago przez Karaibów. Obie wyspy zostały odkryte w 1498 podczas trzeciej wyprawy K. Kolumba. 1532 Hiszpanie opanowali Trynidad i utrzymali władzę nad wyspą do końca XVIII w., mimo powtarzających się ataków ze strony Francji, Holandii i Wielkiej Brytanii. W 1797 Trynidad został zajęty przez wojska angielskie, a w 5 lat później oficjalnie przekazany Wielkiej Brytanii.

Gospodarka oparta na wydobyciu ropy naftowej, gazu ziemnego, boksytów i asfaltu. Rozwinięty przemysł petrochemiczny, cementowy, włókienniczy, chemiczny (nawozy sztuczne), tytoniowy. Turystyka. Użytki rolne stanowią 26% powierzchni. Uprawia się: trzcinę cukrową, kakaowiec, ryż, kawę, banany, warzywa. Rozwinięta hodowla bydła, kóz, owiec. Rybołówstwo (połów krewetek).

Grenada, państwo wyspiarskie na Morzu Karaibskim. Położone w archipelagu Małych Antyli, obejmujące wyspę o tej samej nazwie i najbardziej na południe wysunięte wyspy archipelagu Grenadyny. Powierzchnia 344 km².

Stolica Saint George's 4.6 tys. mieszkańców (1991). 

Grenada jest wyspą pochodzenia wulkanicznego, zbudowaną przeważnie z andezytów, w centralnej części górzystą, z urodzajnymi nizinami wzdłuż wybrzeży.Pozostaje pod wpływem klimatu tropikalnego.

Wyspę odkrył Kolumb w 1498. Kolonizację europejską zapoczątkowali Francuzi, którzy przybyli na Grenadę ok. 1650. W 1784 władzę nad wyspą uzyskała Wielka Brytania. W 1974 Grenada uzyskała status niepodległego państwa pozostając nadal członkiem brytyjskiej Wspólnoty Narodów.

Gospodarka kraju opiera się przede wszystkim na rolnictwie. Podstawowymi roślinami uprawnymi są muszkatołowiec, cynamonowiec, trzcina cukrowa, kakao, banany i inne owoce tropikalne. Produkcja zwierzęca odgrywa drugoplanową rolę.

Przemysł słabo rozwinięty z dominującym sektorem przetwórstwa spożywczego.

Barbados, wyspiarskie państwo w Ameryce Środkowej (Indie Zachodnie), na wyspie Barbados na Oceanie Atlantyckim, najbardziej na wschód wysunięta wyspa w archipelagu Małych Antyli. Powierzchnia 430 km². 274,5 tys. mieszkańców (2000). Średnia gęstość zaludnienia: 630 osób/km² - najgęściej zaludniony kraj Ameryki Łacińskiej. Stolica: Bridgetown (8 tys. mieszkańców, 1993).

Wyspa pochodzenia koralowego, zbudowana z wapieni rafowych, miejscami pokryta popiołami wulkanicznymi, naniesionymi przez wiatr z sąsiednich wysp, otoczona rafami koralowymi. W środkowej części wyspy niewysokie wzgórza. Najwyższy szczyt kraju Mount Hillaby (340 m n.p.m.). Wzdłuż południowego i zachodniego wybrzeża piaszczyste plaże.

Barbados należy do najszybciej rozwijających się państw świata. Podstawą gospodarki jest eksploatacja i przetwórstwo ropy naftowej oraz turystyka. Corocznie przyjeżdża tu ok. 500 tys. turystów, głównie z Wielkiej Brytanii (28%), USA (25%), Kanady (12%), Niemiec (6%).

Rozwinięty przemysł petrochemiczny, hutniczy, odzieżowy, elektroniczny, spożywczy (cukrownie, gorzelnie rumu), montownie sprzętu elektronicznego. Rolnictwo słabo rozwinięte.

Brak linii kolejowych. Międzynarodowy port lotniczy Grantley Adams.