Lata 1970-1981 patrz również 1928/9

 

Janusz Jaworski

 

Lata 1970—1981 to lata działalności Wydziału w strukturze instytutowej. Zmianę struktury zapoczątkowało Zarządzenie Rektora Politechniki Warszawskiej z dnia 20 sierpnia 1970 r. powołujące w miejsce katedr jako jednostek naukowo-dydaktycznych większe jednostki o szerszym zakresie działalności — instytuty. Przejęły one pracowników i majątek byłych katedr.
Od roku 1970 Wydział Elektryczny składa się z pięciu instytutów. Największą władzą Wydziału jest Dziekan wraz z Kolegium Dziekańskim i Radą Wydziału. Dziekan i prodziekani, dyrektorzy i zastępcy dyrektorów instytutów oraz kierownicy zakładów byli mianowani przez Rektora. Zakres władzy Dziekana został ograniczony dla całego Wydziału tylko do spraw dydaktycznych, w zakresie spraw naukowych i polityki kadrowej instytuty bezpośrednio podlegają Rektorowi.
Zakres czynności Dziekana obejmował następujące sprawy: koordynację prac Wydziału, reprezentację Wydziału i kontakty zewnętrzne, organizację pracy Rady Wydziału, Kolegium Dziekańskiego i Komisji Dziekańskich, udział w pracach Senatu Uczelni, rozwój Wydziału, nadzór nad pracą Dziekanatu, podejmowanie decyzji w sprawach studenckich. Dziekan jest przewodniczącym Rady Wydziału mającej status Rady Naukowej. W zakres czynności Rady Wydziału wchodziło: przeprowadzanie przewodów doktorskich j habilitacyjnych, opiniowanie wniosków dyrektorów instytutów o nadawanie tytułów naukowych oraz powoływanie na stanowiska nauczycieli akademickich, formułowanie opinii o sprawach istotnych dla Wydziału. W skład Rady Wydziału wchodzili wszyscy samodzielni pracownicy naukowi Wydziału, delegaci asystentów, st. asystentów, adiunktów, wykładowców i starszych wykładowców oraz przedstawiciele Organizacji Partyjnej, Związku Nauczycielstwa Polskiego i Socjalistycznego Związku Studentów Polskich [35].
Problematyka wychowawcza Wydziału leżała w gestii Rady Wydziału do spraw Młodzieży, której przewodniczył prodziekan do spraw studenckich. Praca Rady Wydziału do spraw Młodzieży skupiała się wokół zagadnień związanych z warunkami bytowymi studentów, pracy wychowawczej Wydziału prowadzonej w środowisku akademickim, organizacji roku studiów, realizacji programu nauczania, opieki nad grupami i lata-
mi studiów. W skład Rady Wydziału do Spraw Młodzieży wchodzili przedstawiciele młodzieży akademickiej (delegowani przez SZSP i grupę W zakresie prowadzenia przewodów doktorskich Rada Wydziału działa poprzez pięć powołanych na stałe Komisje do Spraw Przewodów Doktorskich. Komisje działają przy poszczególnych instytutach. W skład Komisji wchodzą wszyscy samodzielni pracownicy naukowi instytutu. Zadaniem Komisji jest opiniowanie dla Rady Wydziału wszystkich spraw związanych z przebiegiem przewodów doktorskich przydzielonych Komisji, odbywanie publicznych obron prac doktorskich i wnioskowanie o nadanie stopnia doktora nauk technicznych. Decyzję o nadaniu stopnia doktora podejmuje Rada Wydziału na posiedzeniu plenarnym. Kolokwia habilitacyjne odbywają się przed całą Radą Wydziału.
Dziekan powołuje na Radzie Wydziału Komisje Dziekańskie w celu formułowania opinii i wniosków w określonych sprawach. Do najważniejszych komisji należą: Komisja Programowa i Komisja do spraw Rozwoju Wydziału. Komisja Programowa zajmuje się analizą, opiniowaniem i wnioskowaniem w sprawach planów studiów i programów nauczania wszystkich lat i rodzajów studiów prowadzonych przez Wydział, analizą i formułowaniem opinii w sprawach metod nauczania, rygorów i realizacji procesu dydaktycznego oraz opracowaniem propozycji programów studiów i zmian w programach. Oprócz Komisji, Dziekan powołuje swoich pełnomocników do określonych zadań, np. pełnomocnika do spraw praktyk studenckich [35].
Dziekan powołuje także Komisje Egzaminów Dyplomowych dla każdego instytutu. Komisje te zajmują się organizacją egzaminów dyplomowych.
W latach działalności instytutowej funkcje Dziekana pełnili:

 


1970/1971 - prof. dr Władysław Latek (rys. 3.21),
1971/1972-1980/1981 - prof. dr Henryk Tunia (rys. 3.22).
Począwszy od 1968 r. wzrasta we wszystkich jednostkach uczelni rola Partii. Na Wydziale Elektrycznym działa Podstawowa Organizacja Partyjna (POP), jej działalnością kieruje egzekutywa z pierwszym sekretarzem na czele. Wraz z powstaniem instytutów powstają instytutowe grupy partyjne, równolegle do nich działa studencka grupa partyjna. Egzekutywa POP uzyskuje decydujący wpływ na politykę kadrową Wydziału, na rozdział nagród i wyjazdów zagranicznych oraz na bieżącą działalność Wydziału i instytutów. Pierwszy sekretarz POP jest ustawowo członkiem Rady Wydziału oraz Kolegium Dziekańskiego, a grupowi kierujący działalnością poszczególnych grup instytutowych są członkami kolegiów instytutowych.
Kolejnymi pierwszymi sekretarzami POP Wydziału Elektrycznego byli:
1968-1972 doc. dr Roman Matla,
1972-1973 doc. dr Zdzisław Trzaska,
1973 mgr inż. Witold Zdunek,
1973-1976 dr inż. Jerzy Mazurek,
1976-1980 dr inż. Janusz Mazur,
od 1980 dr inż. Marek Kuźmiński.
Wzrasta również znaczenie poszczególnych instancji Związku Nauczycielstwa Polskiego. Prezes działającej przy Wydziale Rady Oddziałowej jest ustawowym członkiem Rady Wydziału i Kolegium Dziekańskiego, a przewodniczący Związkowych Rad Instytutów (ZRI — działających przy instytutach) są członkami kolegiów instytutowych. Kolejnymi prezesami Rady Oddziałowej ZNP byli:
1969-1972 dr inż. Jerzy Konopa,
1972-1976 mgr inż. Stefan Oksiuta,
1976-1980 dr inż. Jerzy Konopa.
Instytuty są kierowane przez dyrektorów mianowanych przez Rektora. W skład dyrekcji instytutu wchodzi: zastępca dyrektora do spraw nauki, zastępca dyrektora do spraw nauczania. Instytuty dzielą się na zakłady, w ramach których działają zespoły dydaktyczno-wychowawcze i zespoły naukowe. Organem opiniodawczym jest Kolegium Instytutu składające ą z dyrektora i jego zastępców, kierowników zakładów oraz przedstawi- PZPR i ZNP.
Wydział Elektryczny składa się obecnie z pięciu instytutów, są to:
1. Instytut Elektroenergetyki (lEn),
2. Instytut Elektrotechniki Teoretycznej i Miernictwa Elektrycznego (IETiME),
3. Instytut Maszyn Elektrycznych (IME),
4. Instytut Sterowania i Elektroniki Przemysłowej (ISEP),
5. Instytut Wysokich Napięć (IWN).
Instytut Elektroenergetyki [39] powstał z czterech katedr: Katedry Sieci i Układów Elektroenergetycznych (prof. Włodzimierz Szumilin), Katedry Elektrowni
i Gospodarki Elektroenergetycznej (prof. Witold Szuman), Katedry Elektrotermii (prof. dr Tadeusz Schwartz) i Katedry Techniki Świetlnej (prof. Tadeusz Oleszyński).
Dyrektorzy Instytutu:
1970-1973 - prof .Tadeusz Kahl,
1973-1978 - prof. dr hab. Stefan Bernas,
1978-1981 - prof. dr hab. Ryszard Matla.
Zastępca dyrektora do spraw nauki:
1970-1981 - doc. Tadeusz Skrzypek.
Zastępca dyrektora do spraw nauczania:
1970-1973 — doc. dr hab. Stefan Bernas,
1973-1978 - prof. dr hab. Ryszard Matla,
1978-1981 - doc. dr hab. Władysław Wasiluk.


Instytut składa się z czterech zakładów:

1. Zakład Sieci i Systemów Elektroenergetyki, kierownik: 1970-1981 - prof. dr hab. Stefan Bernas.
2. Zakład Elektrowni i Gospodarki Elektroenergetycznej, kierownicy:
1970-1972 - prof. dr hab. Tadeusz Bełdowski,
1972-1978  prof. dr hab. Ryszard Matla,
1978-1981 - dr Andrzej Staniszewski.
3. Zakład Techniki Świetlnej, kierownicy:
1970-1973 - prof. Tadeusz Oleszyński,
1973-1978 - mgr inż. Mieczysław Lipowski,
1978-1981 - doc. dr hab. Jerzy Bąk.
4. Zakład Elektrotermii, kierownicy:
1970-1971 - prof. dr Tadeusz Schwartz,
1971-1972 - doc. dr hab. Ryszard Matla (p.o.),
1972-1981 - prof. Tadeusz Skrzypek (do 1980 r. docent).
 

Instytut Elektrotechniki Teoretycznej i Miernictwa Elektrycznego [40] powstał z dwóch katedr: Katedry Elektrotechniki Teoretycznej
(prof. T. Cholewicki) i Katedry Miernictwa Elektrycznego (doc. S. Lebson).
Dyrektorzy Instytutu:
1970/1973 - prof. Tadeusz Cholewicki,
1973-1978 - doc. dr Zdzisław Trzaska,
1978-1981 - prof. dr hab. Waldemar Kwiatkowski.
Zastępca dyrektora: 1972-1973 - doc. dr Wiesław Kłossowski.
Zastępcy dyrektora do spraw nauki:
1973—1975 - doc. dr Stanisław Bolkowski,
1975—1978 - doc. dr hab. Waldemar Kwiatkowski,
1978—1981 - doc. dr hab. Kazimierz Mikołajuk.
Zastępcy dyrektora do spraw nauczania:
1973-1978 - doc. dr Augustyn Chwaleba,
1978-1981 - dr inż. Henryk Rawa.
 

Instytut składa się z dwóch zakładów:
1. Zakład Miernictwa Elektrycznego, kierownicy:
1970-1972 - doc. Stefan Lebson,
1973-1980 - doc. dr Wiesław Kłossowski,
1980-1981 - dr Jerzy Konopa.
2. Zakład Elektrotechniki Teoretycznej, kierownicy:
1970-1973 - prof. Tadeusz Cholewicki,
1973-1975 - doc. dr Zdzisław Trzaska,
1975-1981 - doc. dr Stanisław Bolkowski.
 

Instytut Maszyn Elektrycznych [41] powstał z katedr: Katedry Maszyn Elektrycznych (prof. dr B. Dubicki), Katedry Trakcji Elektrycznej (prof. Z. Figurzyński), Katedry Elektrotechniki Przemysłowej (prof. T. Żarnecki). Ponadto do Instytutu włączono Zakład Geometrii Wykreślnej Katedry Matematyki „D” (mgr Stanisław Wocjan) oraz Zakład Elektromechanicznych Urządzeń Sanitarnych i Wodnych Katedry Zbiorników i Siłowni Wodnych na Wydziale Inżynierii Sanitarnej i Wodnej (dr inż. Edward Kobosko).
Dyrektorzy Instytutu:
1970-1976 - prof. dr Bolesław Dubicki,
1976-1981 - prof. dr Władysław Latek.

Instytut początkowo składał się z trzech zakładów:
1. Zakład Maszyn Elektrycznych, kierownicy:
1970-1976 - prof. dr Władysław Latek,
1976-1978 - prof. dr hab. Eugeniusz Koziej,
1978-1981 - dr Alfred Kiszko.
2. Zakład Trakcji i Urządzeń elektrycznych, kierownicy:
1970-1975 - prof. Zygmunt Figurzyński,
1975-1981 - doc. dr Ryszard Matusiak.
3. Zakład Podstaw Konstrukcji i Geometrii Wykreślnej przekształcony w 1975 r. w Zakład Konstrukcji Urządzeń Elektrycznych, kierownik 1970—1981 — doc. dr Roman Matla (od 1981 r. prof.).
W 1973 r. z części Zakładu Maszyn Elektrycznych wyodrębniono:
4. Zakład Elektrycznych Maszynowych Elementów Automatyki, kierownik: prof. dr hab. Jerzy Owczarek.
Instytut Sterowania j Elektroniki Przemysłowej [42] powstał z dwóch katedr: Katedry Napędów Elektrycznych (prof. Z. Grunwald) i Katedry Podstaw Elektroniki i Automatyki (doc dr hab. T. Kaczorek).
Dyrektor Instytutu:
1970-1981 - prof. dr hab. Tadeusz Kaczorek (do 1971 r. docent).
Zastępca dyrektora do spraw nauki:
1970-1975 - prof. dr Henryk Tunia,
1975-1981 - doc. dr Józef Lastowiecki.
Zastępca dyrektora do spraw nauczania:
1973-1975 - prof. Zdzisław Grunwald,
1975-1978 - prof. dr hab. Edmund Lipiński,
1978-1981 - dr inż. Jerzy Mazurek.
Instytut składa się z trzech zakładów.:
1. Zakład Elektroniki Przemysłowej, kierownik:
1970-1981 prof. dr Henryk Tunia.
2. Zakład Elementów Automatyki i Automatyki Napędu, kierownicy:
1970-1980 - prof. Zdzisław Grunwald
1980-1981 - doc. dr Józef Lastowiecki.
3. Zakład Sterowania, kierownicy:
1970-1978 - prof. dr Tadeusz Kaczorek,
1978-1981- dr Roman Swiniarski.
 

Instytut Wysokich Napięć [43] powstał z trzech katedr: Katedry Wysokich Napięć (doc. dr A. Roguski), Katedry Aparatów Elektrycznych
(prof. Jerzy Kryński) i Katedry Materiałoznawstwa Elektrycznego (prof. K. Kolbiński).
Dyrektor Instytutu:
1970-1981 - prof. dr hab. Zbigniew Ciok.
Zastępca dyrektora do spraw nauki:
1970-1981 - prof. dr hab. Jan Maksymiuk (do 1976 docent).
Zastępcy dyrektora do spraw nauczania:
1973-1978 - doc. dr Ryszard Krawczyński,
1978-1981 - doc. dr Zdobysław Flisowski.
Instytut nie ma wyodrębnionych zakładów.

Na jesieni 1980 r. przestał działać w Politechnice Warszawskiej Związek Nauczycielstwa Polskiego. Powstał Niezależny Samorządny Związek Zawodowy SOLIDARNOŚĆ, a następnie ZNP Pracowników Szkół Wyższych i Instytucji Naukowych. Koła SOLIDARNOŚCI działały przy wszystkich instytutach, Koła ZNP działały przy dwóch instytutach:
Instytucie Maszyn Elektrycznych i Instytucie Elektroniki Teoretycznej i Miernictwa Elektrycznego. Zmieniły się władze partyjne w Uczelni i na Wydziale.
Wiosną 1981 r. ustąpił rektor. W wyniku długich dyskusji i konsultacji ze środowiskiem akademickim Uczelni, Senat przyjął zasady powoływania dziekanów i rektora. Główną ich ideą było przywrócenie elekcyjności tych urzędów i demokratyzacja ciał wyborczych.
I tak dziekan elekt był wybierany przez Wydziałowe Kolegium Wyborcze składające się ze wszystkich samodzielnych pracowników Wydziału (45% składu Kolegium), przedstawicieli pozostałych nauczycieli akademickich (25%), przedstawicieli pozostałych pracowników (5%) oraz przedstawicieli stu(25%) Kolegium wyborcze Wydziału Elektrycznego dokonało u 25 marca 1981 r. wyboru Dziekana elekta - został nim doc. dr hab. Mieczysław Hering (rys. 3.23). Rektorem elektem został wybrany w dniu 11 kwietnia 1981 r. prof. dr Władysław Findeisen, absolwent Wydziału Elektrycznego, dotychczasowy dyrektor Instytutu Automatyki Wydziału Elektroniki . Tak wybrani elekci zostali następnie powołani na swoje stanowiska przez Ministra NSzWiT (rektor) i rektora (dziekani).
Pewnej demokratyzacji uległo również powoływanie prodziekanów, dyrektorów instytutów i ich zastępców oraz kierowników zakładów.
W październiku 1981 r. Wydział Elektryczny przyjął nowe zasady formowania działania Rady Wydziału. Zasady te zostały opracowane przez Dziekana w konsultacji z Podstawową Organizacją Partyjną, organizacjami instytutowymi NSZZ SOLIDARNOŚĆ i ZNP Szkół Wyższych i Instytucji Naukowych, a następnie zaaprobowane przez zebranie wszystkich pracowników Wydziału Elektrycznego. Rada Wydziału (rys. 3.24), jako

 

Rys. 3.24. Rada Wydziału Elektrycznego w 1980/1981 r. Od lewej siedzą: prof. Tadeusz Kaczorek, prof. Stefan Bernas, prof. Zbigniew Ciok, prof. Ryszard Mat]a, prof. Władysław Latek, doc. Ryszard Matusiak, prof. Szczęsny Kujszczyk, prof. Henryk Tunia (dziekan), doc. Augustyn Chwaleba, doc. Mieczysław Hering (dziekan elekt), prof. Zdzisław Grunwald, prof. Jan Kożuchowski. Stoją: dr Janusz Mazur, doc. Jerzy Bąk, doc. Stefan Piątek, doc. Marian Namiotkiewicz, doc. Zygmunt Konarzewski, doc. Włodzimierz Koczara, prof. Tadeusz Skrzypek, prof. Władysław Wasiluk, prof. Eugeniusz Koziej, doc. Mieczysław Kochel, prof. Edmund Lipiński, doc. Janusz Jaworski, prof. Jerzy Owczarek, doc. Ryszard Sochocki, prof. Antoni Roguski, doc. Józef Lastowiecki, dr Tadeusz Wiśniewski, prof. Waldemar Kwiatkowski, doc. Stanisław Bolkowski, doc. Kazimierz Mikoiajuk, dr Marek Kuźmiński, doc. Andrzej Au, doc. Jacek Czajewski, prof. Roman Matla, doc. Antoni Dmowski

najwyższy organ Wydziału, działa poprzez Radę Naukową złożoną ze wszystkich samodzielnych pracowników nauki oraz Radę Samorządową złożoną z przedstawicieli pracowników wybieranych w Instytutach i z przedstawicieli studentów wybieranych na poszczególnych latach studiów. Rada Naukowa ma głos stanowiący w sprawach nadań stopni naukowych i wniosków o nadania tytułów naukowych oraz głos opiniodawczy we wszystkich innych sprawach dotyczących Wydziału. Rada Samorządowa ma głos stanowiący we wszystkich istotnych sprawach dotyczących Wydziału z wyłączeniem spraw zastrzeżonych dla Rady Naukowej. Organem pomocniczym Dziekana stało się wówczas Kolegium Dziekańskie złożone z prodziekanów, dyrektorów instytutów, I sekretarza POP, przedstawicieli NSZZ SOLIDARNOŚĆ i ZNP oraz przedstawicieli organizacji studenckich SZSP i NZS. Dziekan został z urzędu przewodniczącym Rady Wydziału, Rady Naukowej, Rady Samorządowej i Kolegium Dziekańskiego.
Przyjęty ustrój Wydziału ma charakter tymczasowy i będzie obowiązywał do chwili wejścia w życie nowej Ustawy o Szkołach Wyższych oraz Statutu Politechniki Warszawskiej.
W skład Rady Naukowej Wydziału Elektrycznego w listopadzie 1981 r. wchodzili: doc. dr Andrzej Au, prof. dr hab. Jerzy Bąk, prof. dr hab. Tadeusz Bełdowski, prof. dr hab. Stefan Bernas, doc. dr Stanisław Bolkowski, doc. dr hab. Augustyn Chwaleba, prof. dr hab. Zbigniew Ciok, doc. dr hab. Jacek Czajewski, doc. dr hab. Antoni Dmowski, doc. dr hab. Zdobysław Flisowski, doc. dr hab. Mieczysław Hering, doc. dr hab. Janusz Jaworski, prof. dr hab. Tadeusz Kaczorek, doc. dr Mieczysław Kochel, doc. dr hab. Włodzimierz Koczara, doc. dr Zygmunt Konarzewski, prof. dr hab. Eugeniusz Koziej, doc. dr Ryszard Krawczyński, prof. dr tab. Szczęsny Kujszczyk, prof. dr hab. Waldemar Kwiatkowski, prof. Władysław Latek, doc. dr Wacław Lidmanowski, prof. dr hab. Edmund Lipński, doc. dr Józef Łastowiecki, prof. dr hab. Jan Maksymiuk, prof. Roman Matla, prof. dr hab. Ryszard Matla, doc. dr Ryszard Matusiak, dcc. dr hab. Kazimierz Mikołajuk, doc. dr Marian Namiotkiewicz,  prof. dr hab. Jerzy Owczarek, doc. dr Stefan Piątek, prof. dr Antoni Rogulski, prof. Tadeusz Skrzypek, doc. dr Ryszard Sochacki, prof. dr Henryk Tunia, prof. dr hab. Władysław Wasiluk.
W skład pierwszej Rady Samorządowej Wydziału Elektrycznego weszli z głosem stanowiącym: doc. dr Andrzej Au (IWN), doc. dr hab. AugusLipiński, ChtV2lbi (IETiME), doc. dr hab. Antoni Dmowski (ISEP), doc. dr hab. Mieczysław Hering (dziekan), prof. dr hab. Szczęsny Kujszczyk (lEn), prof. dr hab. Jan Maksymiuk (IWN), doc. dr Ryszard Matusiak (IME), prof. dr Roman Matla (IME), doc. dr hab. Kaznnierz Mikola juk (IETiME), doc. dr Marian Namiotkiewicz (lEn), prof. dr Hnryk Tunia (ISEP), dr Alfred Kiszko (IME), dr Jan Machowski (lEn), mgr Wie- staw Myrcha (lEn), dr Włodzimierz Przyborowski (IME), dr Henryk Rawa (IETiME), dr Zbigniew Roguski (IWN), dr Andrzej Ruda (ISEP), dr Andrzej Smirnow (ISEP), dr Andrzej Siedlecki (IETiME), dr Stefan Ślusarek (IWN), Anna Bobrowska (IETiME), Janusz Kurylowski (IWN), Elżbieta Propołow (dziekanat), mgr Dominik Kwasiborski (ISEP), mgr Andrzej Śląski (lEn), Kazimierz Wójcik (IME), Elżbieta Burakowska (studia dzienne), mgr Tomasz Gąsiński (Studium Doktoranckie), Jerzy Orlik (studia wieczorowe), Jerzy Padewski (studia dzienne), Roman Ruszczyński (studia dzienne), Piotr Smirnow (studia dzienne), Marek Szary (studia dzienne), Zbigniew Szczepaniak (studia wieczorowe), Marek Szczepański (studia dzienne), a ponadto z głosem doradczym wszyscy członkowie Kolegium Dziekańskiego.
 

Kandydatów na prodziekanów przedstawił Dziekan, podlegali oni akceptacji Wydziałowego Kolegium Wyborczego. Kandydatów na dyrektorów instytutów przedstawił również Dziekan na podstawie balotażu wykonanego w instytutach. Balotaż polegał na tajnym zgłoszeniu przez każdego pracownika instytutu tych spośród samodzielnych pracowników nauki, którzy posiadają odpowiednie, jego zdaniem, kwalifikacje na stanowisko dyrektora. Przedstawieni kandydaci podlegali akceptacji Wydziałowego Kolegium Wyborczego. Kandydatów na wicedyrektorów przedstawiali dyrektorzy, przedstawieni kandydaci podlegali również akceptacji Wydziałowego Kolegium Wyborczego. Formalne powołanie na stanowisko należało do Rektora, który podejmował również decyzje osobowe w tych sytuacjach, w których wskutek negatywnych decyzji Kolegium Wyborczego lub braku zdecydowanego wyniku balotażu Wydział nie mógł wysunąć kandydata. Według powyższych zasad uformowało się następujące kierownictwo Wydziału i instytutów:
Prodziekan do spraw nauki - doc. dr Ryszard Sochocki.
Prodziekan do spraw nauczania - doc. dr Stanisław Bolkowski.
Prodziekan do spraw wychowawczych - doc. dr hab. Zdobysław Flisowski.
 

Instytut Elektroenergetyki
Dyrektor - prof. dr hab. Tadeusz Bełdowski.
Zastępca dyrektora do spraw nauki - dr Marian Dołowy.
Zastępca dyrektora do spraw nauczania - dr Eugeniusz Tomaszewicz.
Instytut Elektrotechniki Teoretycznej j Miernictwa Elektrycznego
Dyrektor - prof. dr hab. Waldemar Kwiatkowski.

Zastępca dyrektora do spraw nauki - doc. dr hab. Kazimierz Mikołajuk.
Zastępca dyrektora do spraw nauczania - dr Henryk Rawa.
 

Instytut Maszyn Elektrycznych
Dyrektor — prof. dr Władysław Latek.
Zastępca dyrektora do spraw nauki — prof. dr Roman Matla.
Zastępca dyrektora do spraw nauczania — prof. dr hab. Eugeniusz Koziej.
 

Instytut Sterowania i Elektroniki Przemysłowej

Dyrektor - doc. dr hab. Włodzimierz Koczara.
Zastępca dyrektora do spraw nauki - dr Andrzej Baranecki.
Zastępca dyrektora do spraw nauczania - dr Witold Żydanowicz.
 

Instytut Wysokich Napięć
Dyrektor - prof. dr hab. Zbigniew Ciok.
Zastępca dyrektora do spraw nauki - prof. dr hab. Jan Maksymiuk.
Zastępca dyrektora do spraw nauczania - doc. dr Ryszard Krawczyński.
 

Kierowników zakładów wybierała Rada Samorządowa spośród kandydatów zgłoszonych przez dyrektorów na podstawie balotażu dokonanego wśród nauczycieli akademickich danego zakładu. Prawo zgłaszania kandydatów miał również Dziekan i każdy nauczyciel akademicki. Kierownictwa zakładów zostały obsadzone następująco:
Zakład Elektroenergetycznej Automatyki Zabezpieczeniowej - doc. dr Marian Namiotkiewicz.
Zakład Elektrotermii - prof. Tadeusz Skrzypek.
Zakład Elektrowni i Gospodarki Energetycznej - prof. dr hab. Ryszard Matla.
Zakład Sieci i Systemów Elektroenergetycznych - prof. dr hab. Stefan Bernas.
Zakład Techniki Świetlnej - prof. dr hab. Jerzy Bąk.
Zakład Elektrotechniki Teoretycznej - doc. dr Stanisław Bolkowski.
Zakład Miernictwa Elektrycznego - doc. dr hab. Augustyn Chwaleba.
Zakład Elektrycznych Maszynowych Elementów Automatyki - prof. dr hab. Jerzy Owczarek.
Zakład Konstrukcji Urządzeń Elektrycznych - prof. dr Roman Matla.
Zakład Maszyn Elektrycznych - prof. dr hab. Eugeniusz Koziej.
Zakład Trakcji i Urządzeń Elektrycznych - doc. dr Ryszard Matusiak.
Zakład Elektroniki Przemysłowej - prof. dr Henryk Tunia.
Zakład Elementów Automatyki i Automatyki Napędu - doc. dr hab. Włodzimierz Koczara.
Zakład Sterowania — prof. dr hab. Tadeusz Kaczorek.


W dniu 13 grudnia 1981 r., w związku z wprowadzeniem w kraju stanu wojennego działalność wszystkich organów samorządowych uczelni została zawieszona, a funkcjonowanie uczelni zostało oparte na Ustawie z 1958 r. i tymczasowych wytycznych MNSzWiT. Zawieszono również działalność związków zawodowych i organizacji studenckich.