Instytut Wysokich Napięć

(od 1990/91)  Instytut Wielkich Mocy i Wysokich Napięć

Struktura instytutu

Katedry i zakłady, z których w 1970 r. został utworzony instytut, a także jego struktura i kierownictwo przedstawiały się następująco:

INSTYTUT WYSOKICH NAPIĘĆ

LATA 1965—1970
 

1 . Katedra WYSOKICH NAPIĘĆ

Zakład Przepięć i Ochrony Przepięciowej - kierownik: prof. dr Janusz L. Jakubowski
Zakład Wyładowań i Izolacji Wysokonapięciowe- kierownik: doc. dr Janusz Maksiejewski
2. Katedra APARATÓW ELEKTRYCZNYCH - kierownik: prof. Jerzy Kryński
3. Katedra MATERIAŁOZNAWSTWA ELEKTRYCZNEGO kierownik: prof. Kazimierz Kolbiński
Zakład Kabli i Przewodów - kierownik: prof. Kazimierz Kolbiński
Zakład Materiałoznawstwa Elektrycznego - kierownik: yacat

LATA 1970—1990

Dyrekcja Instytutu

zespoły dydaktyczno-wychowawcze utworzone w 1970 r.:
aparatów elektrycznych - kierownik: doc. dr hab. J. Maksymiuk materiałoznawstwa elektrycznego — kierownik: doc. dr hab. K. Auleytner kabli i przewodów — kierownik: vacat
techniki wysokich napięć - kierownik: doc. dr Z. Flisowski; w 1978 r. nastąpiła zmiana nazwy na układów izolacyjnych

INSTYTUT WIELKICH MOCY I WYSOKICH NAPIĘĆ

 
Jednocześnie utworzono w nim następujące zakłady:

W latach 1984-1987 prof. dr hab. Z. Ciok był prorektorem ds. nauki, zaś w roku 1988 prof. dr hab. Z. Flisowski został prorektorem ds. studenckich.
Począwszy od roku akademickiego 1990/91 instytut otrzymał nazwę

1. ZAKŁAD TECHNIKI WYSOKICH NAPIĘC - kierownik: doc. dr Ryszard Krawczyński
2. ZAKŁAD WIELKICH MOCY - kierownik: prof. dr hab. Jan Maksymiuk
3. ZAKŁAD ELEKTROFIZYKI - kierownik: prof. dr hab. Zbigniew Ciok
4. ZAKŁAD ENERGETYKI I TECHNIKI JĄDROWEJ - kierownik: prof. dr hab. Zdzisław Celiński
 

Ponadto powołane zostały następujące zespoły naukowe:
- miernictwa wysokonapięciowego,
- ochrony odgromowej,
- techniki izolacyjnej,
- materiałoznawstwa elektroenergetycznego,
- metodologii projektowania aparatów elektrycznych,
- techniki łączenia,
- niezawodności urządzeń elektroenergetycznych,
- fizyki łuku łączeniowego,
- fizyki jądrowej.

Laboratoria katedr, z których został utworzony instytut, obejmujące tematy- kę wysokich napięć, aparatów elektrycznych, materiałoznawstwa elektryczne- go oraz kabli i przewodów stanowiły bazę wyjściową dla dalszego rozwoju laboratoriów instytutu przez budowę nowych stanowisk dla potrzeb dydaktyki i dla badań naukowych.
Dla przykładu można tu wymienić rok 1977, w którym nastąpiło uruchomienie zbudowanego 3-fazowego układu probierczego wielkoprądowego z prądem szczytowym do 150 kA i 1-sekundowym do 90 kA, zakończenie montażu generatora impulsowych mocy zwarciowych, uruchomienie układu do badań napięciem przemiennym i udarowym (falą piorunową i łączeniową). W następnym roku nastąpiła całkowita rekonstrukcja i przebudowa laboratoriów: aparatury bezstykowej, metodyki projektowania aparatów elektrycznych, materiałoznawstwa elektrycznego oraz wysokich napięć. Dalsze lata przyniosły budowę dzielnika napięcia udarowego 1600 kV, zestawy dzielników napięć do pomiarów napięć łączeniowych do 20 kV, opracowanie i wykonani szeregu boczników wysokoprądowych, załączników zwarciowych, nastawników czasowych oraz wybierników fazy. Zmodernizowano labolatorium pól elektrycznych i magnetycznych, miernictwa wysokonapięciowego i kablowe. Zbudowano stanowisko do

badań zjawisk odpylania gazów. Wszczęto zakończoną w późniejszych latach budowę laboratorium probierczego wielkich mocy.
W 1990 roku instytut posiadał następujące laboratoria: techniki łączenia, badań aparatów elektrycznych, procesów łączeniowych, aparatów bezstykowych, metodyki projektowania aparatów elektrycznych, niezawodności aparatów elektrycznych, techniki wysokich napięć, przepięć, miernictwa wysokonapięciowego, koordynacji izolacji, metod wyznaczania pól elektrycznych, materiałoznawstwa elektrycznego, budowy i technologii kabli i przewodów, dielektryków i kablowych układów izolacyjnych, badania kabli i przewodów.