Edward Potempski

 

opracowanie prof. Tadeusza Witkowskiego

Informacje o Edwardzie Potempskim na stronie książki pt.

Elektrotechnicy Kutnowskiej "Równiny Krzemowej"

Poligrafia s.j

ISBN 83-87222-26-7

 

Electricians of the Kutno 'Silicon Plain'

 Edward Potempski

 

 

Kutnowska Równina Krzemowa

 

strona 16

 

Współorganizatorzy przemysłu lamp elektrycznych
i Polskiego Komitetu Oświetleniowego

Edward Potempski (1876-1936) i Tadeusz Czaplicki (1883-1967), ur. w Gostyninie należeli do grupy elektrotechników o wszechstronnej działalności zawodowej i stowarzyszeniowej. Obaj studiowali m.in. na Politechnice w Karlsruhe (Niemcy).
E. Potempski przez wiele lat był dyrektorem najstarszej w Polsce fabryki lamp elektrycznych „Cyrkon”, a także wybitnym specjalistą w dziedzinie techniki świetlnej. Był dyrektorem technicznym firmy „Brown-Boveri” i współpracował z fabryką w Żychlinie, a także był prezesem Organizacji Gospodarki Świetlnej (OGŚ). Zmarł na Ziemi Płockiej.
T. Czaplicki początkowo był wykładowcą Politechniki w Petersburgu, gdzie prowadził wykłady z zakresu urządzeń i sieci elektrycznych. Po powrocie do niepodległej Polski dużo energii poświęcił działalności społecznej w Stowarzyszeniu Elektryków Polskich, którego był również prezesem. Był głównym inicjatorem powołania w 1928 r. Polskiego Komitetu Oświetleniowego (PKOś) przy SEP, jego pierwszym przewodniczącym, reprezentującym go wiele razy na forum międzynarodowym. T. Czaplicki był przez kilkanaście lat redaktorem naczelnym organu prasowego SEP „Przeglądu Elektrotechnicznego”, gdzie opublikował liczne prace z zakresu słownictwa i pisowni elektrotechnicznej.
W 1933 r. T. Czaplicki i E. Potempski należeli do głównych organizatorów wspólnego Zjazdu Elektrotechników Polskich i Czeskich (SEP i ESC). W 1934 r. również z inicjatywy tych inżynierów doszło do połączenia obu stowarzyszeń (PKOś i OGŚ).

 

strona 23

 

Prokurenci i dyrektorzy PZE Brown-Boyeri
i ich wkład w rozwój przemysłu elektrotechnicznego

Do polskich fabryk PZE Brown-Boyeri, przede wszystkim w Żychlinie przyciągał starszych inżynierów ze znacznym doświadczeniem duży i nowoczesny jak na warunki polskie potencjał wytwórczy. Inną przyczyną podejmowania w nich pracy była możliwość kontaktu z najnowszą techniką elektrotechniczną, przodującą w skali światowej, a zarazem realizacji ambicji zawodowych, które wynieśli jako absolwenci czołowych uczelni technicznych w Europie. Pracujący w nich inżynierowie ukończyli m.in. uczelnie w Niemczech, Francji, Rosji, Belgii i Szwajcarii: Zygmunt Okoniewski (Politechnika w Charlottenburgu, ob. Berlin), Piotr Januszewski, Stanisław Śliwiński i Tadeusz Żerański (Politechnika w Darmstadt), Edward Potempski i Lucjan Jętkiewicz (Politechnika w Rydze), Jerzy Korwin-Gosiewski (Szkoła Inżynierska w Mittweidzie), Stanisław Kaniewski (Politechnika w Kijowie), Jan Gryff-Chamski (Politechnika w Charkowie), Władysław Barthel i Henryk Wysocki (Instytut Elektrotechniczny w Nancy), Jan Bigalke, Wacław Romanowski i Kazimierz Słaboszewicz (Politechnika w Karlsruhe), Zbigniew Karasiński (Politechnika w Grenoble), Ryszard Zdrojewski (Wyższa Szkoła Elektrotechniczna w Paryżu), Wacław Gunther (Instytut Elektrotechniczny Montefiore w Liege), Witold Moroński (Politechnika we Fryburgu). Niektórzy z inżynierów przed podjęciem pracy w PZE BB pracowali w firmach o światowej renomie, takich jak: „Siemens”, „Schuckert i spółka”, „AEG”, „Westinghouse”, „Volta”.

Electrical Faculty Graduates